Περιήγηση στην Αθηναϊκή Street Art
Μέσα στη βουή της πόλης, τους καθημερινούς στρεσογόνους ρυθμούς, τις κομμένες από το καυσαέριο ανάσες, μέσα από τα χαμόγελα αλλά και τις λύπες των περαστικών, μέσα από τα παιδικά μάτια που με τις τσάντες τους οδεύουν προς το σχολείο, ανάμεσα σε κόρνες και φασαρία, μία πνοή διαφορετική, πνοή καλλιτεχνική, πνοή ζωής άλλοτε φθαρμένης άλλοτε εμπνευσμένης: ένας καλλιτέχνης ήταν εδώ.
1.Mural: Αλεξανδρος Βασμουλάκης,Μοναστηράκι
2.Μural: Gospel, Κλειστό Γυμναστήριο Πανελληνίου
Ένας καλλιτέχνης άφησε την ψυχή του επάνω στο φθαρμένο τοίχο, τον γέμισε χρώματα, σχήματα, σκέψεις. Άλλαξε το τοπίο ξαφνικά. Το γκρι έγινε μπλε, κόκκινο, ροζ, κίτρινο…. Ναι(!), να (!) η ψυχή του δρόμου. Καλλιτεχνήθηκε, μπήκε στο καλούπι της και βρήκε τη δική της πνοή ζωής.
Mural: Soteur, Μοναστηράκι
Γιατί άλλωστε όπως είπε και ο Πικάσο, «Η τέχνη ξεπλένει την ψυχή από τη σκόνη της καθημερινότητας».
Όταν η τέχνη εμφανιστεί στο δρόμο, στη γειτονιά, στο κτίριο της φυλακής, στη φθαρμένη πολυκατοικία, ξαναγεννιέται και μέσα από αυτό το re-birth ίσως να ξαναγεννηθούμε και εμείς, καθείς ξεχωριστά.
Mural: ΟneBran-Soteur, Κεραμικός